14 Mayıs’ta cumhurbaşkanı seçimiyle birlikte milletvekilleri için de sandık kurulacak. Muhalefetin seçimi kazanması durumunda, anayasa değişikliği yapabileceği bir çoğunluğa da erişmesi açısından milletvekili aday listeleri titizlikle hazırlanıyor. Seçim ittifakları, her bölgede en az oy kaybına uğrayacak liste üzerinde çalışmalarını yürütüyorlar. Emek ve Özgürlük İttifakı içinde TİP’in kendi listesi ile seçimlere gireceğini açıklaması ittifak partileri ve siyasi etraflarda tartışma yarattı.
T24 müellifi Oya Baydar, TİP’in bu kararını kıymetlendirdi, “Kendisini muhalif gören, bu rejimden kurtulmak isteyen herkesin, hepimizin, bağrımıza taş basarak da olsa, muhalefetin en fazla milletvekilliği kazanmasına odaklanmamız gerekiyor.” diye yazdı. 14 Mayıs’ta kritik bir seçim yapılacağını vurgulayan Baydar, bu seçimin olağanlaşmaya, taban demokratik bir ortamda siyaset yapabilmeye imkân tanıyacak bir mıntıka paklığı seçimi olduğunu belirtti. Baydar’ın “Sosyalist sol İnce’leşmemeli” başlıklı yazısının ilgili kısmı şöyle:
“Emek ve Özgürlük İttifakı partileri, bildiğim kadarıyla Yeşil ve Sol Gelecek Partisi listelerinden aday olacaklar. Yalnızca TİP kendi ismine, kendi listeleriyle katılma kararı almış bulunuyor. Bu kararın uygulamadaki manası, TİP adaylarının seçime girdikleri bölgede/ilde kâfi oy alamamaları halinde, bir milletvekilliğin en çok oy alan parti lehine yitirilmesi. Bu, oyların AKP’ye gitmesi manasına gelebileceği üzere HDP oylarından çalma manasına da gelebilir.
TİP’in, gücüne güvendiği, kâfi oy alabileceğini düşündüğü İstanbul, İzmir, Hatay üzere yerlerde bir milletvekili çıkarmak için gerekli oy sayısı 100 bini, 90 bini buluyor. Bu genç ve etkin parti; son vakitlerde isminden oldukça kelam ettirmesine, tanınmış yüzleri, artistleri, televizyoncuları falan aday göstermesine, güzellik imajı, hitabet gücü ve görece radikal telaffuzuyla HDP ile pek barışamayan sol muhalif ‘beyaz Türk’leri etkilemesine karşın, seçim günü geldiğinde umduğunu bulabilecek mi, yoksa İttifaka milletvekilliği mi kaybettirecek? Bunu kendilerinin, ülkeye ve hepimize karşı taşıdıkları sorumlulukla güzel hesaplamaları gerekiyor.
Türkiye Emekçi Partisi’ne (Bugünkü TİP değil, 1960-70’lerin bütün Türkiye sosyalist solunun içinden çıktığı parti) 1964’te katılmış, o gün bugün yanlışlarından ve mağlubiyetlerinden öğrenmiş biri olarak söylememe müsaade verin: Beşerler üzere siyasî yapılar, partiler, örgütler de içerden baktıklarında, kendilerini kendi gözleriyle değerlendiklerinde yanlış kanılara, sübjektif görüşlere kapılırlar. Kendi içlerine kapanır, durumu ve şartları gerçekte olduğu üzere değil istek ettikleri üzere görürler. Duvarlardaki dev aynaları eğlencelidir fakat gerçeği yansıtmaz.
Lâfı dolandırmayım: TİP’te umut gördüğüm kadar 60 yıllık sol yanılgılarımızın filizlerini de görüyorum. Ve asıl, seçim sonuçlarındaki muhtemel bir hayal kırıklığının Emek ve Özgürlük İttifakı’na ziyan vermesi yanında, kendilerini kayıpların sorumlusu haline getirerek, umut kıvılcımlarını yok etmesinden korkuyorum.” (HABER MERKEZİ)