CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun ‘başörtüsüne yasal koruma’ çıkışını ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ‘anayasal değişiklik’ teklifini kıymetlendiren Karar muharriri Ahmet Taşgetiren, Kılıçdaroğlu’nun teklifinin Altılı Masa’dan nasıl çıktığını yazdı.
AK Parti’nin “başörtüsü yasağı”nı fiilen kaldırdığını söz eden Taşgetiren, “AK Parti iktidardan giderse başörtüsü yasağı gelebilir, yasal garanti yok” tipi seslerin son vakitlerde yükseldiğini aktardı. Bahsin Altılı masada konuşulduğunu ve “yasal güvence” kararının buradan çıktığını kaydeden Taşgetiren, bu çıkışı Kılıçdaroğlu’nun yapmasının uygun görüldüğünü yazdı.
Taşgetiren’in yazısından bir kısım şöyle:
Ak Parti dünyasında bile beklenen bir CHP’li iktidardan sakındırmak için, “Bu iş yasal olarak tahlile kavuşmadı, yarın diğer bir iktidar gelirse…” üzere bahisler seslendirilmekteydi. Mevzu “şimdilik dokunmayalım, nasıl olsa iktidardayız” cümlesiyle noktalanıyordu.
Son vakitlerde “Ak Parti giderse başörtüsü yasağı gelir” kelamı iktidar tarafından kitlelerde diğer alanlara yönelen arayışları durdurmak için konuşulmaya başlandı. Yani ortada “başörtüsünün fiilen, yani Ak parti iktidarda olduğu için özgür hale geldiği, yasal garanti olmadığı” gerçekliği vardı.
Bu, 6’lı masada da konuşuldu ve “Yasal garanti getirme” noktasına gelindi. Kim yapmalıydı bu çıkışı? Kim yaparsa manalı olurdu?
Kılıçdaroğlu’nun “Başörtüsüne yasal güvence” çıkışı buradan doğdu. “Helalleşme” yürüyüşü devam ediyordu. Öbür paydaşlar değil, onun bu çıkışı yapması gerekirdi. İtiraz olursa CHP dünyasından olurdu, onu göğüslemeyi de Kılıçdaroğlu başarabilirdi.
Ben bir orta “Alevi açılımı”nı, CHP’nin değil, Ak Parti’nin yapmasının da, Ak Parti takımlarının Sünni nitelikleri sebebiyle toplumsal barış açısından daha değerli olacağını yazmıştım.
Şimdi Kılıçdaroğlu bu çıkışı yapıyor. Bence Türkiye için hakikat bir denklem. “Siyasi dalaş” olmasa, Tayyip Beyefendi, “siyasi istismar”la suçlamak yerine teşekkür ederdi Kılıçdaroğlu’na.
Ama öylesine kıran kırana bir kazanma – kaybetme trendine girildi ki, rakibin en doğrusuna sahip çıkmak bile mümkün olmuyor.
Her neyse… Kılıçdaroğlu, “başörtüsüne yasal güvence” atılımıyla kendi tabanının bir bölümünün yansısını göze almış oldu, yani risk aldı. O kesim bu ataktan evvel de “Helalleşme” konusuna biraz aralıklı durmaktaydı. Hatta Kılıçdaroğlu’nun bile geçmişte, bilhassa de kamuda başörtüsü konusunda zıt çıkışları vardı. Bunları küme dünkü konuşmasında Tayyip Beyefendi enine uzunluğuna sergiledi. Kemikleşmiş hisleri değiştirmek kolay değil. Lakin Türkiye’de gerçek bir iç barış için farklı toplum kesitlerini anlamaya, dinlemeye, sıkıntılara tahlil aramaya büyük gereksinim var.
Belki de soru şudur: Daha çok kamplaşarak mı iç barışa ulaşırız, birbirimizi dinleyerek mi?
Bunun yanıtı, “Aynı aile içinde bile barış birbirini dinleyerek mi gerçekleşir yoksa anne – baba – evlatların cepheleştiği ortamda mı?” sorusunun karşılığı ile birebirdir.
Evet, Tayyip Beyefendi, dünkü küme konuşmasında CHP’yi ve Kılıçdaroğlu’nu başörtüsü ve inanç özgürlüğü konusunda tabir yerindeyse yerin tabanına batırdı. Haklıydı da.
Ancak, Kılıçdaroğlu’nun atağını tekrar de boşa atmadı. CHP’yi ve 6’lı Masayı sıkıntıyı kanun boyutunda değil, anayasa boyutunda çözmeye davet etti. “Birlikte bir anayasa değişikliği yapalım” dedi. Bu da yeterli. Başörtüsü ve kılık kıyafet konusundaki özgürleşmenin bütün partilerin ittifakı ile gerçekleşmesi Türkiye için yeterlidir. Kıran kırana siyasi arbedelerin içinden iyi bir sonuç çıkarsa ne kadar güzel olur. Bakalım bu dilek gerçekleşecek mi?
YAZININ TAMAMI